• Wady wymowy u dzieci. Przyczyny i zapobieganie.

        Mowa jest jedną z ważniejszych form aktywności człowieka. Jest ona kluczem do wiedzy i ważnym czynnikiem kształtującym osobowość człowieka. Mowa jest atutem w nawiązaniu relacji z innymi, daje możliwość porozumiewania się, stanowi narządzie w zdobywaniu informacji. Pozwala na wyrażanie opinii, sądów , uczuć i upodobań. Jej zaburzenia powodują kłopoty poznawcze i społeczne. Istnieje też więź między mową a myśleniem. Niska inteligencja opóźnia rozwój mowy zaś opóźniony rozwój mowy obniża poziom intelektualny.

        Przyczyny wad wymowy.

        Do czynników wewnątrzpochodnych można zaliczyć:

        • niską sprawność ruchową narządów artykulacyjnych,
        • wady zgryzu, zaburzenia słuchu,
        • nieprawidłową budowę i funkcjonowanie narządów artykulacyjnych,
        • przerost trzeciego migdałka gardłowego,
        • zaburzenia słuchu fonematycznego.

        Do czynników zewnątrzpochodnych można zaliczyć:

        • spieszczanie mowy do dziecka,
        • ograniczone kontakty z matką do 2 r.ż. dziecka,
        • zaniedbania zdrowotne matki w czasie ciąży ( niedożywienie, używki ),
        • nieprawidłowe wzorce wymowy w domu,
        • brak okazji do rozwijania mowy.

        Zapobieganie wadom wymowy.

        • spędzać dużo czasu z dzieckiem,
        • opowiadać dziecku o tym co widzi, słyszy, robi,
        • czytać dziecku książeczki dostosowane do wieku dziecka,
        • oglądać ilustracje jednocześnie opowiadać,
        • dbać o właściwą opiekę (odżywianie),
        • dbać o prawidłową postawę wychowawczą,
        • nie spieszczać mowy,
        • zapobiegać chorobom uszu, przewlekłym stanom zapalnym,
        • doprowadzić do całkowitego wyleczenia ucha,
        • zapobiegać wadom zgryzu (karmić piersią, butelką tylko do 1 r.ż. oraz smoczek do 1 r.ż.- nie dłużej),
        • zachęcać dziecko do mówienia nawet jeśli mówi niewyraźnie),
        • starać się słuchać dziecko , słuchane chętniej mówi.

         

         

        Literatura/Źródło:

         

        Życie szkoły nr.1/2002r.

        Życie szkoły nr.10/2004r.

        ,,Logopedia’’ I. Styczek.

        ,,Vademecum logopedyczne’’ K. Błachnio.

        ,,Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola’’ G. Demel.

        ,,Jak pomóc dziecku z wadą wymowy’’ E. Spałek, C. Piechowicz-Kułakowska.

         

         

         

         

                                                                                                                                                              Opracowanie: Dominika Kowalczyk

         

        Profilaktyka logopedyczna w przedszkolu i w szkole.

         

        Profilaktyka logopedyczna to działania, które mają na celu zapobieganie zaburzeniom rozwoju mowy i języka. Głównym celem profilaktyki logopedycznej jest stymulowanie procesu nabywania przez dziecko sprawności , od której zależy prawidłowy przebieg rozwoju kompetencji językowej i komunikacyjnej.

        Stymulowanie tego procesu powinno być organizowane świadomie i systematycznie.

        K. Błachnio przez profilaktykę logopedyczną rozumie całokształt form organizowanych oraz treści, metod, zasad i środków tworzących spójną strukturę służącą rozpowszechnianiu wiedzy o:

        • istocie mowy jako aktu komunikacji językowej,
        • sposobach podnoszenia kultury mowy,
        • sposobach stymulacji rozwoju mowy u dzieci,
        • sposobach zapobiegania zaburzeniom mowy.

        Profilaktyka logopedyczna ukierunkowana na nauczyciela:

        • dokonanie pogłębionej diagnozy pedagogicznej wybranych uczniów,
        • planowanie pracy pedagogicznej uwzględniając indywidualne potrzeby i możliwości dziecka podczas prowadzenia zajęć,
        • zaangażowanie w proces postępów dziecka,
        • współpraca nauczycieli z logopedą i rodzicami tego dziecka w zakresie ujednolicenia oddziaływań terapeutycznych ukierunkowanych na dziecko.

        Profilaktyka logopedyczna ukierunkowana na rodzinę:

        • nawiązanie ścisłej współpracy rodziców dziecka  z logopedą,
        • motywowanie do ćwiczeń logopedycznych w domu,
        • wzmacnianie pozytywnych relacji dziecko-rodzic,
        • włączanie rodziców dziecka do realizacji działań profilaktyczno-stymulujących mowę,
        • pedagogizacja rodziców ( popularyzowanie wiedzy z zakresu logopedii),
        • pomoc w zakresie kontaktu z innymi specjalistami.

         

        Literatura/Źródło:

        ,,Vademecum logopedyczne’’ K. Błachnio.

        ,,Wczesne rozpoznawanie i leczenie zaburzeń mowy’’ –artykuły naukowe E. Stecko.

         

         

         

         

                                                                                                                                                Opracowanie: Dominika Kowalczyk

         

         

  • Galeria zdjęć

      brak danych